Το να ασχολείται κάποιος με τα μαστορέματα συνεπάγετε ότι σίγουρα κάποια στιγμή θα χρειαστεί να παρασκευάσει μια ποσότητα τσιμεντοκονιάματος ώστε να το χρησιμοποιήσει είτε για πλήρωση κάποιου χώρου είτε σαν υλικό συγκόλλησης μεταξύ δομικών υλικών(π.χ. χτίσιμο με τούβλα ή τσιμεντόλιθους, τοποθέτηση πέτρας ή πλακών κ.α.) είτε ακόμα για το σοβάτισμα μιας τοιχοποιίας. Αν και το κονίαμα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη τεχνική για την παρασκευή του, εντούτοις υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες που αν τις εφαρμόσουμε θα μας δώσουν άριστο τελικό αποτέλεσμα.. Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να διευκρινίσουμε για ποια χρήση προορίζετε το κονίαμα που θέλουμε να παρασκευάσουμε καθώς διαφέρει το είδος και η ποσότητα των υλικών που χρησιμοποιούμε και έγκειται αποκλειστικά στην χρήση που θα κάνουμε. Τα δυο πιο συνηθισμένα λοιπόν είδη κονιάματος που συναντάμε είναι αυτό που χρησιμοποιούμε για την πλήρωση, το “γέμισμα” κάποιου χώρου και αυτό που χρησιμοποιούμε ως μέσο συγκόλλησης. Και στα δυο είδη ο τρόπος παρασκευής είναι ο ίδιος αλλά στο μεν πρώτο(κονίαμα πλήρωσης) χρησιμοποιούμε τσιμέντο και αμμοχάλικο, στο δε δεύτερο(κονίαμα συγκόλλησης) τσιμέντο και άμμο. Οι δε δοσολογίες είναι οι εξης:
ΚΟΝΙΑΜΑ ΠΛΗΡΩΣΗΣ
5 μέρη αμμοχάλικο
1 μέρος τσιμέντο
ΚΟΝΙΑΜΑ ΣΥΓΓΟΛΛΗΣΗΣ
4 μέρη άμμο
1 μέρος τσιμέντο
Για την παρασκευή του κονιάματος επιλέγουμε κάποιο σημείο όπου το έδαφος να είναι από σκυρόδερμα ώστε να αποφύγουμε την ανάμειξη του κονιάματος με χώμα. Σε περίπτωση δε που χρειάζεστε μόνο μια μικρή ποσότητα μπορείτε να το κατασκευάσετε και επάνω σε μια επιφάνεια από ξύλο.
Αφού λοιπόν αναμείξουμε τα υλικά ανακατεύοντας τα πάρα πολύ καλά, στην συνέχεια δημιουργούμε με το μίγμα ένα “βουναλάκι”, στου οποίου το κέντρο με την χρήση ενός φτυαριού ή ενός μυστριού ανοίγουμε έναν κρατήρα μέσα στον οποίο θα τοποθετήσουμε το νερό.
Εδώ να αναφέρουμε πως για την παροχή του νερού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είτε έναν κουβά είτε μια μάνικα νερού στην οποία όμως θα έχουμε χαμηλή ροη νερού.
Αφού λοιπόν γεμίσουμε με νερό το κέντρο του μίγματος τότε ξεκινάμε σιγά σιγά και φτυαρίζουμε υλικό από τις άκρες και το τοποθετούμε στο κέντρο(στον κρατήρα) αναποδογυρίζοντας το πάνω στο νερό έτσι ώστε να το απορροφήσει.
Σε περίπτωση που σε κάποιο σημείο μας σπάσει ο κρατήρας και το νερό αρχίσει να ρέει προς τα έξω, τότε η επόμενη φτυαριά θα είναι σε αυτό το σημείο ώστε να ‘’μπαλώσουμε’’ το άνοιγμα. Μόλις το νερό απορροφηθεί από το μίγμα επαναλαμβάνουμε όλη την διαδικασία από την δημιουργία του ‘’κρατήρα’’ και μετά, απλά όσο προχωράμε στην ανάδευση φτυαρίζουμε όλο και πιο πολύ υλικό από το βάθος. Αφού δούμε ότι το μίγμα αρχίζει να γίνετε παχύρευστο, πλέον αρχίζουμε και το ανακατεύουμε σε όλο το εύρος του ώστε να δημιουργηθεί πλέον μια ομοιογενής μάζα, προσθέτοντας πλέον νερό καταβρέχοντας το σιγά σιγά από επάνω. Φροντίζουμε η τελική πυκνότητα του κονιάματος να είναι τέτοια ώστε τοποθετώντας λίγο μίγμα στο φτυάρι και γυρνώντας το φτυάρι στο πλάι, το κονίαμα να κυλάει σιγά σιγά προς τα κάτω σαν μια μάζα και όχι να είναι ιδιαίτερα ρευστό(νερουλό). Σε περίπτωση που λόγο χρονοβόρας εργασίας που εκτελούμε, το κονίαμα που έχουμε σε αναμονή αρχίσει να σφίγγει, τότε απλά προσθέτουμε λίγο νερό και το ανακατεύουμε πάλι πολύ καλά. Τέλος επειδή συνήθως τα τσιμεντοκονιάματα από την ώρα που θα παρασκευαστούν μπορούν να ‘’δουλευτούν’’ περίπου για 2-2,5 ώρες μετά, καλό είναι να φτιάχνετε τόση ποσότητα όση σας χρειάζεται για 1-1,5 ώρας δουλειά.
